Wat levert een Burn Out je nou eigenlijk op. Deel 1

Wat levert een Burn Out je nou eigenlijk op. Deel 1

Ik zit tegenover een somber kijkende cliënt die me vertelt dat zijn Burn Out nu al jaren duurt en hij is slachtoffer. Alle ellende overkomt hem. Hij kan er zelf niets aan doen. Zijn bedrijf gaat al jaren niet goed en zijn gezin verwijt hem dat. Ik gedraag me ook al niet als goede partner en vader. Ik ben er nooit als er iets is zegt hij. Ik run het gezin wel alleen zegt mijn vrouw, jij leeft in je eigen wereld.

Zijn zoontje likte zijn aan zijn ijsje en toonde zijn medaille. Hij kreeg het ijsje gisteren als toetje na het eten.  Ik heb een prijs gewonnen Pap had hij gezegd en Mam was supertrots. Hij wist van niets. Heb ik je verteld bromde zijn vrouw tussen de happen vanille vla door. Je was er weer eens niet bij.

Mijn vrienden mijden me zegt hij somber dus ik kom ook niet meer op hun verjaardag. En als ik soms iemand ergens tegenkom proef ik alleen maar nog meer kritiek. Weet je dat zeker of geloof je dat vraag ik hem. Hij inhaleert diep, de rook kringelt uit zijn neus omhoog. Nou dat bedrijf gaat echt wel heel slecht hoor. Oké zeg ik, ik geloof je maar de rest ? Weet je dat echt zeker ? Nee zegt hij, ik weet dat niet zeker, ik denk het, ik voel het, komt allemaal door die verdomde Burn Out. Ik weet niet meer wat ik moet denken, ik denk dat ze dat denken. Ik twijfel aan alles en Ik word er gek van. Ik wil alleen nog maar slapen, maar lig nachten wakker. Ik hou rust en wacht tot het over gaat. Maar er gebeurt niets.

Een Burn Out lijkt uitsluitend negatieve gevolgen te hebben. Je zit thuis en bent heel moe, met alle de verschijnselen van hoofdpijn, benauwdheid, stress. Je ziet overal als een berg tegenop, je bent bang en wantrouwt alles en iedereen om je heen. Je onderneemt niets want de fut is eruit en je bent nergens meer toe in staat en aan seks wil je al niet eens denken, laat staan doen.

Je dokter zegt dat je het dan een tijdje heel erg rustig aan moet doen, je bent ziek. Hij verwijst je door en zo zit je bij de Psycholoog. Je gesprek met hem duurt lang en je raakt snel vermoeid. Zijn rekening moet ook worden gevuld dus wat hem betreft tijd zat. Zoals tegen je gezegd doe je vooral alles rustig aan. Je situatie lijkt uitzichtloos en je verliest hoop en je eigenwaarde. Je hebt gefaald en Je bent helemaal alleen.

Nee. Je bent niet alleen, er zijn er nog een paar honderd duizend en ook uit een Burn Out zijn voordelen te halen.  Met wat hulp en zelfreflectie kun je jouw situatie weer in de grip  krijgen en dat hoeft echt niet erg lang te duren. Je bent namelijk helemaal niet ziek. Zelfs in een periode van 8 weken is herstel mogelijk. Het belangrijkste is echter gewoon gaan doen en niet te wachten en doe het vooral niet te rustig aan. Binnen 100 dagen kan je terug zijn op het werk.

Hoe ? Dat vertel ik je graag.