Keuze-Stress.
Ik stuur het boodschappenkarretje de “wijnstraat” in van de enorme Franse Supermarkt. Zoek jij even een lekkere witte wijn uit had mijn vrouw me opgedragen. Ik haal zalm. We gaan niet uit eten vanavond. Ik rij langs de schappen met Pinot Grigio`s, Sauvignons, Chardonnays, Gewurztraminers. Wel 15 meter witte wijn en het houdt maar niet op. Links en rechts van mij en dan ook nog eens 5 schappen hoog. Meer dan 250 verschillende wijnen schat ik. Premier Cru, Grand Cru en het gaat maar door.
Ik sta met 2 verschillende flessen in mijn handen maar raak verstrikt in de keuzes. Het zijn er te veel en ik merk dat te veel keuze voor mij leidt tot het maken van geen keuze. Ik snap dan ook goed dat steeds meer slimme zoekmachines het maken van onze keuzes sterk beïnvloeden door een voorgeselecteerd aanbod te tonen op basis van ons zoekgedrag. Het lijkt nog een vrij keuze te zijn, maar het is het niet. Niet goed, maar wel begrijpelijk. Welke wijn zal ik toch nemen.
Het doet me denken aan het gesprek dat ik vlak voor mijn vakantie voerde met Steven, Directeur van een bedrijf. Waar maak ik nu de juiste keuze had hij gevraagd. Ik zie nu zoveel mogelijkheden dat ik niet meer weet welke keuze ik moet maken. Je zal me niet geloven maar ik heb er zelfs stress van. Ik lijk wel overspannen. Ik slaap slecht, ben onrustig en geïrriteerd. Ik ben bang dat ik een verkeerde keuze maak. En dat heeft dan consequenties voor nogal wat mensen. Heb ik nu ook een burn-out ? vraagt hij benauwd. Ik geloof je zeg ik. Maar laten we het eens keuze-stress noemen voor de verandering, dat bestaat ook maar klinkt wel een stuk vriendelijker. Niet alles is gelukkig gelijk een burn-out.
Je wil controle houden over het gehele proces en alle consequenties van alle mogelijkheden kunnen overzien. Dat zijn er zoveel dat je de basis, waarom de keuzes ook al weer gemaakt moesten worden, even uit het oog bent verloren. Je bent de hele tijd maar aan het denken aan de gevolgen en je luistert niet meer naar je eigen gevoel of intuïtie. Dat voelt niet natuurlijk en je raakt er onzeker van. Precies zegt Steven, ik loop maar te denken en doe dan vervolgens niets. Ik heb dat anders nooit.
Wat voor ergs zou er kunnen gebeuren als je de, in jouw ogen, verkeerde keuze maakt vraag ik. Welke lijken komen dan uit de kast. Nou geen zegt Steven resoluut. We zullen dan misschien wat minder winst maken en wellicht moet ik dan wat extra kosten saneren om ons doel te behalen. Is het dan de verkeerde keuze ? Niet de beste antwoordt hij. Wat zegt je intuïtie en je gevoel vraag ik Steven. Of kan je ergens ook nog advies inwinnen. Gedurende een uur bespreken we de mogelijkheden en de mogelijke consequenties die dat zouden kunnen hebben. Dit blijkt allemaal beheersbaar en na verloop van tijd leunt Steven op zijn stoel achterover. No more stress zegt hij, ik ben er wel uit en weet ik wil doen. Keuze is gemaakt, besluit wordt genomen. Het is ook Kiss hè. Zijn onzekere houding is nu helemaal weg en hij begint mij nu uit te leggen hoe de vork in steel zit. Een echte ondernemer. Ik glimlach. Zo is het Keep it simple and stupid Steven.
Oh daar ben je, mijn vrouw klinkt gestrest en beetje bozig. ik sta bij de kassa al een tijd wortel te schieten met die zalm. Heb je nou nog geen wijn uitgezocht. Hoe moeilijk kan dat zijn. Ik kan even geen keuze maken zeg ik. Het zijn er zoveel. Lekker belangrijk onderbreekt ze me. Wat kan hier in Frankrijk nou mis gaan met een witte wijn? Dat heb je toch wel door, dat zie je toch wel ? ?. Kiss zeg jij toch altijd. Joh je kiest gewoon degene die je goed lijkt. En als dat niet zo is neem je de volgende keer een andere. Oké zeg ik tegen mijn vrouw en leg gauw beide wijnen in het karretje.