Wat levert een Burn Out je nou eigenlijk op? Deel 3

Wat levert een Burn Out je nou eigenlijk op? Deel 3

Ik hoor hem al voordat ik hem zie. Hij roept wat tegen iemand voor de deur. We stonden even buiten te roken zei hij. Ik wil binnen niet roken bij jou want ik krijg het altijd stervenskoud bij je.

Aan het einde van ons laatste gesprek hebben we afspraken gemaakt om fysiek wat beter te worden. Hoe gaat het daarmee vraag ik.  Ik adem veel rustiger door de oefening en ben minder opgejaagd. Ik wandel en beweeg veel meer. Mijn vrouw vraagt zelfs of ik niet wil gaan wandelen dan kan ik gelijk roken, Ik rook nu buiten.  Ik spreek eigenlijk ook daardoor weer veel meer mensen vind ik wel grappig.

Ja zeg ik je pakt een Sociaal netwerk weer opDe mens is in de kern,  een sociaal wezen. Hij wil graag bij een groep horen en hij wil graag begrip en respect van de andere groepsleden; we horen er graag bij en willen niets missen, bang om  verstoten te worden. Goed dat je dat merkt en dat je dat grappig vind, je voelt veilig.  Maar jij liet jouw leven vaak bepalen door anderen. Er is een keuze. Thuis, met je vrienden of op je werk. Jij kiest, jij regisseert, het is jouw film.

Je hebt de Burn-out overleefd en dan ? Je knapt weer wat op ; je zit niet meer de hele dag te huilen.  De geduldige psycholoog vindt dat je jezelf weer op de terugkeer kan richten. Ja  hoe dan  vraag je ? Dat moet je zelf doen het is jouw leven zegt hij. Je nekharen staan alweer overeind bij de gedachte. Zo gaat het precies zegt mijn iets minder sombere cliënt en kijkt hoopvol rond op zoek naar een asbak. Ik moet roken zegt hij.

Het is simpeler dan je denkt zeg ik. Je krijgt toch al tijd van de dokter, de psycholoog, de zorgverzekering en je werk. Dus gebruik die tijd en stel een plan op. Waar wil je staan over 1, 3 en 10 jaar. Als het plan dan niet uitkomt is dat dan erg ? Iedereen stelt dagelijks zijn plannen bij dus dat mag jij ook hoor.  Hoe herken ik nu de situaties, waar ik ongelukkig van word en die weer een Burn Out veroorzaken ? Jij weet ze al. Schrijf ze op. Je krijgt tijd maar wacht niet. Waarop eigenlijk ?  Welke maatregelen kan je nemen om herhaling  te voorkomen ? Je weet ze al en nu schrijf je het ook nog op en ga je het doen.

De praktijk. Best eng zegt hij. Plan maken is mooi en ook heel leuk; helemaal als je het later eens terugleest onderbreek ik. Doen in de praktijk is de crux en daar loop je jouw risico. Alles wat je bedacht ga je uitvoeren en dat is spannend.  Toch is gewoon gaan doen de meest eenvoudige manier.  Voel je het alweer in je buik ?  Wat kan er nou toch gebeuren als er iets fout gaat of ben jij toevallig wel diegene die de raket op Mars moet zetten. Kan je je baan  verliezen ? En wat dan nog, het is maar een baan en dat risico is er tegenwoordig altijd voor iedereen.  Je hebt het daarbij toch niet voor het zeggen. Niets er aan doen is iets waar je niet gelukkig van werd dus ook niet de kant die je kiest.

En geloof me, ik kan het weten, mijn eigen wereld ging ineens helemaal op zijn kop. Van gevierd naar zwaar beschadigd. Zwetend werd ik er wakker van. Ik kon me zelf alleen helpen door de dingen anders te gaan doen en die ik ook wil. Soms gaat dat goed en lukt het zowaar en dan ben ik blij. Soms even niet. Jammer dan denk ik tegenwoordig. ik zie wel waar ik uitkom. Ik slaap in ieder geval weer lekker en voel me vrijer en minder zwaar, nu alleen de kilo`s nog.

Resultaat. Je bouwt een brug over je blinde vlek gat en leert jezelf beter kennen. Je weet  beter wie je bent en wie je wilt zijn, je kent nu je valkuilen. Fysiek, mentaal en sociaal ben je sterker geworden. Kom maar op. Ik kon het, dus jij kan het ook. Je gaat het pas zien als je het door hebt. Ik help je er graag mee binnen 100 dagen zal je terug zijn.

Met dank aan Peter Zaal – Futura Esperanza, jouw blog gaf me inspiratie dit zo te schrijven.