De week van de werkstress. Neem gewoon even een minipauze !!

De week van de werkstress. Neem gewoon even een minipauze !!

Het is de week van de werk stress klinkt het vanochtend rond half zeven uit de radio. De nieuwslezer leest het met een vrolijkheid die totaal niet bij het tijdstip of onderwerp past. Zijn enthousiasme valt het plukje haar, mijn vrouw, dat net onder dekbed uit steekt, ook op. Wat een gezelligheid kreunt ze verstopt onder kussens en dekbed. Ze bromt nog wat maar ik luister verder naar de enthousiaste reporter. Hij heeft duidelijk veel werkplezier.
De nieuwe cijfers van CBS en TNO tonen aan dat 1.3 miljoen mensen burn-out klachten hebben als gevolg van werkstress. Dit verzuim kost sinds 2017 € 300 miljoen meer en is nu gestegen naar € 2.8 miljard. Het einde is nog niet in zicht. Dagelijkse overload van informatie, tettert de radio, is één van de oorzaken. 28 % krijgt er stress van en 6 van de 10 werknemers zit bijna de hele dag op zijn PC of Smartphone volgens een onderzoek.
De Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden, gehouden onder 60.000 werknemers, zegt dat 35% werkdruk en of -stress voelt. 45% vraagt om aanvullende maatregelen om deze werkstress te verlagen.
Werkgevers en werknemers, vindt de Minister van Medische Zorg, moeten hier een goed gesprek over voeren.

Andere deskundigen vinden stress goed maar niet te veel. De balans van dingen die energie kosten en geven zowel op het werk als daarbuiten is waar het om gaat roept een ander. Plezier is het beste medicijn om uitval op je werk door werkstress te voorkomen. Minder te multi-tasken, wel meer te focussen en wat meer te luieren op je werk. Neem vaker een minipauze. Werkgevers staan nu vast en zeker te juichen bij deze laatste adviezen. Ben je wel wie je wil zijn en doe je wel wat je wil doen ? is de volgende open deur die ik voorbij hoor komen, want dat mankeert er ook vaak aan zegt een andere deskundige mond in mijn boxje.

Leidinggevenden praten nauwelijks met werknemers over werkstress. Werknemers zien het wel als de verantwoordelijkheid van hun leidinggevenden. Dus echte gesprekken komen er dan niet. Dag suggestie Minister van Zorg denk ik. Nou ja dat is dan alvast één zorg minder.
Werknemers zijn angstig voor de negatieve gevolgen om over werkstress te praten. Leidinggevenden kunnen niet helpen als  werknemers niet vertellen wat ze nodig hebben. De communicatie moet duidelijk beter, hoor ik tot slot. En op welke manier ? Ja dat onderzoeken we de komende jaren. Alsof we tijd zat hebben denk ik, tenslotte komt er maar elk jaar € 300 miljoen aan kosten bij. Als een oplossing kunnen we hiervoor de week van bespreekbaarheid inroepen. Ik hoor dit nog net voordat mijn vrouw de radio met een klap uitzet.

Ik lig hier te stressen klinkt het boos. En mijn manier om de overload van deze informatie te stoppen is het gewoon uit te zetten. Ze ligt weer en het is nog geen zeven uur. Praten, praten zucht ze, ze stellen nu zelfs een nationaal stressdebat voor. Een stress debat ! Praten en polderen dat tot niets leidt. Oplossen is er samen wat aan doen. Doen en eens niet praten. Werkgevers begrijpen zo langzamerhand heus wel dat investeren in de geestelijke – en fysieke gesteldheid van hun medewerkers leidt tot betere prestaties met minder ziekte verzuim tegen minder kosten en dus een beter resultaat geeft.
Dit is het beste statement van de ochtend en de deskundige ligt gewoon naast me in bed. Je gaat het zien als je het door hebt ?. En om hiervan te ont-stressen zegt ze pak ik nu gewoon even een minipauze tot half acht. Ik luier nog even verder want dat vond ik er overigens aan deze discussie wel lekker positief aan. Maak jij je ontbijt dan even zelf ? ☹